Norweski sposób na Rosję

Norwegia jest obecnie jedynym krajem zachodnioeuropejskim i „starym” krajem członkowskim NATO, dla którego tradycyjny wymiar obrony zbiorowej NATO ma duże znaczenie. Jest również jedynym krajem z Europy Zachodniej, który postrzega Rosję jako zagrożenie dla swojego bezpieczeństwa militarnego – na tzw. Dalekiej Północy.

Aby sprostać potencjalnym wyzwaniom i zagrożeniom w tym regionie, Norwegia prowadzi politykę obronną opartą na strategii współpracy i odstraszania. Współpraca odnosi się do kooperacji z Rosją w relacjach transgranicznych, sektorze paliwowym i w sferze wojskowej. Odstraszanie obejmuje wzmacnianie NATO jako sojuszu obronnego, zwiększanie współpracy wojskowej z USA, budowę własnych zdolności obronnych oraz rozwijanie polityczno-wojskowej kooperacji w Europie Północnej.

Celem norweskiej polityki obronnej jest przede wszystkim zminimalizowanie prawdopodobieństwa wystąpienia kryzysów i konfliktów na Dalekiej Północy, które mogą się okazać „za duże” dla Norwegii, ale „za małe” dla NATO.