Rosyjska kampania informacyjna przeciwko Łukaszence

4 i 16 lipca w rosyjskiej telewizji NTV wyemitowane zostały dwa odcinki filmu dokumentalnego o Alaksandrze Łukaszence „Ojciec chrzestny”. W niezwykle krytycznym materiale znalazło się m.in. niedwuznaczne oskarżenie przywódcy Białorusi o zlecenie serii porwań i zabójstw przeciwników politycznych w latach 1999–2000. Pokazanie dokumentu w jednej z największych telewizji rosyjskiej (kontrolowanej przez koncern Gazprom i odbieranej również na Białorusi) można traktować jako formę presji Kremla wobec Łukaszenki, którego celem jest skłonienie go do większego uwzględniania interesów Rosji.

Dwa półgodzinne filmy opowiadają o kilkunastoletnich autorytarnych rządach Łukaszenki, w tym o fizycznej likwidacji przeciwników politycznych oraz wieloletnim subsydiowaniu Białorusi przez Rosję. Materiałom towarzyszą wypowiedzi rosyjskich deputowanych, podających w wątpliwość celowość dalszego wspierania Łukaszenki przez Rosję oraz żądania części białoruskiej opozycji ponownego rozpatrzenia sprawy zabójstw politycznych na forum ONZ i Parlamentu Europejskiego. W odpowiedzi białoruska telewizja wyemitowała 15 lipca wywiad z prezydentem Gruzji Micheilem Saakaszwilim, zawierający szereg oskarżeń pod adresem Rosji. Z kolei 20 lipca w oficjalnej gazecie rządowej ukazały się fragmenty opublikowanego niedawno raportu rosyjskich opozycjonistów krytykującego rządy Władimira Putina.

Mimo, że „Ojciec chrzestny” odnosi się do rzeczywistych wydarzeń to najwyraźniej powstał na zamówienie polityczne i może być początkiem szeroko zakrojonej ofensywy informacyjnej przeciwko Łukaszence, będącej częścią rosyjskiej polityki presji. Pokazane materiały są formą presji wobec białoruskiego prezydenta. Wydaje się, że wykorzystując trudną sytuację białoruskiej gospodarki i zbliżające się wybory prezydenckie na Białorusi (odbędą się najpóźniej 6 lutego 2011 roku) Kreml będzie próbował zmusić Łukaszenkę do sprzedaży strategicznych aktywów gospodarczych. <kam, WojK>