Niemcy próbują skoordynować transformację energetyczną

2 listopada odbyło się drugie spotkanie kanclerz Angeli Merkel z premierami krajów związkowych w sprawie skoordynowania transformacji energetycznej (Energiewende). Trzecie posiedzenie odbędzie się 21 marca 2013 roku. Wówczas ma zostać przedstawiony konkretny plan działania dla Energiewende. Przedmiotem rozmów w trakcie szczytu były rozbudowa sieci, bezpieczeństwo dostaw prądu oraz rozwój energii odnawialnej, a także próba przezwyciężenia dotychczasowych trudności w zharmonizowaniu celów produkcji energii z OZE w poszczególnych landach.Wypracowaniu tego podejścia służyło już spotkanie premierów landów 26 października w Ettersburgu, gdzie przygotowano wspólny, ośmiopunktowy plan koordynacji. Z ustaleń z kanclerz Merkel wynika, iż w grudniu rząd przedstawi projekt ustawy dotyczącej rozbudowy sieci, który ma zostać przyjęty na początku 2013 roku. W odniesieniu do bezpieczeństwa dostaw w okresie zimowym 2012/2013 kanclerz Merkel oświadczyła, że jest ono zagwarantowane przez rezerwę produkcyjną energii o mocy 2,5 gigawatów (prawdopodobnie z elektrowni konwencjonalnych zlokalizowanych głównie na południu RFN). Do lata 2013 roku ma natomiast zostać wypracowane przez Forum Elektrowni (gremium złożone z przedstawicieli landów, federacji, producentów prądu oraz organizacji ekologicznych), przy współudziale Federalnej Agencji ds. Sieci, wspólne rozwiązanie dla zagwarantowania średnio- i długoterminowego bezpieczeństwa energetycznego.

Komentarz

• Jednym z głównych problemów Energiewende jest koordynacja koncepcji energetycznych poszczególnych krajów związkowych, które często różnią się od siebie diametralnie. Szczyt zniwelował jedynie część różnic. Wskazał na możliwość kompromisu pomiędzy landami południowymi dążącymi do zwiększania własnej produkcji OZE (z energii wiatrowej) oraz budowy nowych elektrowni gazowych, a częścią północną postulującą dalszy rozwój wiatrowych farm morskich (offshore) i eksport uzyskanej w ten sposób energii na południe. Premierzy krajów związkowych (z wyjątkiem Bawarii) chcą w większym niż dotychczas stopniu skoordynować cele energetyczne poszczególnych landów z polityką rządu federalnego.

• Zarówno kanclerz Merkel, jak i przedstawiciele landów podkreślali rolę farm wiatrowych zlokalizowanych na morzu w zwiększeniu udziału OZE w strukturze energetycznej RFN. Zbliżone stanowisko landów w tej sprawie przyznaje temu rodzajowi OZE pierwszeństwo w realizacji Energiewende w perspektywie długofalowej, co jest zmianą dotychczasowej postawy landów. Efektywny rozwój farm morskich offshore jest jednak uzależniony od połączenia z sieciami transmisyjnymi na lądzie. Obecnie w parlamencie przygotowywana jest ustawa mająca zagwarantować przyłączenie farm do sieci.

• Jednym z najważniejszych wyzwań Energiewende jest zachowanie konkurencyjności niemieckiej gospodarki i ograniczenie wzrostu cen prądu. W tym celu rząd planuje weryfikację ulg dla najbardziej energochłonnych przedsiębiorstw oraz nowelizację ustawy o wspieraniu produkcji OZE (ustawa o EEG). Kanclerz Merkel poparła stanowisko landów co do konieczności zapewnienia stabilności inwestycyjnej OZE oraz urynkowienia cen energii (de facto zmniejszenia subwencji). Propozycje landów wraz z koncepcją ministra środowiska Petera Altmaiera będą podstawą dla nowelizacji ustawy o EEG. Prace nad nią będą kontynuowane w przyszłym roku, jednak z uwagi na kampanię wyborczą i znaczne różnice zdań w ramach koalicji nie należy się spodziewać wypracowania kompromisu w tej sprawie przed wyborami jesienią 2013 roku.