Analizy

Niemcy konsekwentnie realizują strategię partnerstw surowcowych

26 stycznia Niemcy podpisały umowę o partnerstwie surowcowym z Chile, której efektem może być zapewnienie niemieckim firmom łatwiejszego pozyskiwania miedzi, litu i surowców ziem rzadkich. Jest to kolejne partnerstwo, w ramach którego Niemcy oczekują stworzenia dobrych ram prawnych dla współpracy surowcowej z możliwością nabycia przez niemieckie firmy udziałów w niektórych złożach w dłuższej perspektywie.Rząd RFN oferuje niemieckim firmom i spółkom z niemieckim kapitałem inwestującym w złoża szczególnie ważnych surowców, takich jak miedź, platyna, wolfram, gal, skand czy tantal, możliwość uzyskania specjalnych bezzwrotnych dotacji, gwarancji eksportowych i inwestycyjnych oraz pomoc ekspercką (np. w postaci ekspertyz geologicznych instytucji państwowych). Kraje partnerskie mogą liczyć na dopływ niemieckich inwestycji i technologii umożliwiających wydobycie z trudno dostępnych złóż oraz większe środki z puli niemieckiej pomocy rozwojowej. Chile posiada 38% globalnych zasobów miedzi i ma 34-procentowy udział w produkcji miedzi, jest więc ważnym dostawcą tego surowca dla Niemiec. Ponadto kraj ten ma złoża litu i surowców ziem rzadkich. Niemcy już wcześniej podpisały podobne porozumienia z Mongolią w 2011 roku i z Kazachstanem w 2012 roku. W ich efekcie udało się stworzyć kilka spółek joint venture eksplorujących złoża (m.in. niemiecko-kazaską spółkę w Kazachstanie oraz niemiecko-australijską spółkę w Mongolii). Niemcy dofinansowali też zakup efektywniejszej turbiny do elektrowni węglowej w Darkhan w Mongolii w ramach programu efektywności energetycznej.

 

 

Komentarz

  • Umowa z Chile to kolejny element realizacji strategii partnerstw surowcowych, opublikowanej pod koniec 2010 roku, w ramach której Niemcy chcą uzyskać dostęp do złóż surowców w zamian za inwestycje i transfer technologii. Po ograniczeniu przez Chiny – kontrolujące znaczną część tego rynku – eksportu surowców ziem rzadkich, Niemcy przyspieszyli działania na rzecz dywersyfikacji dostaw tych zasobów, niezbędnych dla niemieckiego sektora motoryzacyjnego, elektrotechnicznego, maszynowego i chemicznego.
  • Partnerstwa surowcowe są dogodną formą współpracy szczególnie w przypadku pozyskiwania zasobów z krajów niedemokratycznych, gdyż skoncentrowanie się na sektorze energetyki nie wymaga akcentowania kwestii praw człowieka, jak na przykład w przypadku partnerstwa strategicznego Niemiec z Chinami. Rząd RFN kładzie jedynie nacisk na to, by realizowane inwestycje spełniały normy ekologiczne. Część opozycji, zwłaszcza z partii Zielonych, zarzucała jednak rządowi nadmierną koncentrację na interesach gospodarczych kosztem kwestii przestrzegania praw człowieka po zawarciu umowy z Kazachstanem.
  • Zabiegi rządu są zbieżne z oczekiwaniami niemieckich przedsiębiorstw. Według ankiety Niemieckiego Związku Przemysłu z 2012 roku 61% respondentów liczy na pomoc rządu w pozyskiwaniu surowców, szczególnie poprzez działania na rzecz eliminacji ograniczeń handlowych i inwestycyjnych, rozbudowę partnerstw surowcowych i ułatwianie dostępu do informacji.