W cieniu historii

Rumunię i Mołdawię łączą bardzo silne więzy wynikające przede wszystkim z wielu lat wspólnej historii (w tym wspólnej państwowości), języka oraz dorobku kulturowego. Ta bliskość z jednej strony sprzyja budowaniu stosunków dwustronnych, z drugiej zaś stanowi dla nich także poważne obciążenie. Mołdawska państwowość oraz tożsamość budowana jest bowiem niejako w opozycji do państwowości i tożsamości rumuńskiej. Część społeczeństwa (szczególnie mniejszość rosyjskojęzyczna) obawia się bliższej współpracy z Bukaresztem, widząc w niej zagrożenie utratą niepodległości i zapowiedź zjednoczenia z zachodnim sąsiadem. Historyczny sentyment znajduje także odbicie w polityce Bukaresztu wobec Mołdawii. Oficjalnie stosunki z Kiszyniowem uważane są za szczególne, a przedstawiciele rumuńskiej klasy politycznej prześcigają się w deklaracjach pomocy i poparcia dla wschodniego sąsiada, odwołując się przy tym do wspólnoty narodowej, kulturowej i językowej. W praktyce jednak polityka Rumunii wobec Mołdawii (a co za tym idzie, także wzajemne stosunki) kształtowana jest najczęściej nie przez sentymenty, lecz przez polityczny pragmatyzm wynikający m.in. z chęci zdobycia poparcia rumuńskiego elektoratu.