Samotność w cnocie
W ostatnich latach Turcja szybko przemienia się z sojusznika Zachodu w coraz bardziej problematycznego partnera. Dla tureckich władz sojusz z Unią Europejską oraz w ramach NATO nie ma już charakteru wspólnoty wartości, ale traktowanej wybiórczo, chwiejnej wspólnoty interesów. Pogłębia się też polityczna alienacja Turcji na Bliskim Wschodzie. W następstwie arabskiej wiosny i procesów przez nią uruchomionych Ankara utraciła wpływy, które w poprzednich latach intensywnie budowała w tym regionie.
Narastające osamotnienie Turcji na arenie międzynarodowej wynika z coraz pełniejszego podporządkowywania tureckiej polityki zagranicznej ideologii partii rządzącej, AKP. Wizja świata oferowana przez tę ideologię rozmija się z diagnozami partnerów, a cele, jakie stawia tureckiej polityce zagranicznej, są sprzeczne z ich oczekiwaniami. Dodatkowo oparcie polityki zagranicznej na ideologii odbiera jej elastyczność i dopasowywanie do bieżącej dynamiki międzynarodowej.
