Pierestrojka Nazarbajewa

Kazachstan to państwo wyjątkowe na obszarze postsowieckim. Jest krajem autorytarnym i uchodzi za bliskiego sojusznika Rosji, mimo to dąży do modernizacji i poszukuje nowych, nieobciążonych sowieckością modeli rozwoju, co w praktyce coraz bardziej go od Moskwy oddala. Obecnie Kazachstan znajduje się na drodze do wielopłaszczyznowego kryzysu o charakterze społecznym, politycznym i gospodarczym. Próbą wyhamowania tej tendencji jest inicjowana przez prezydenta Nazarbajewa przebudowa państwa, przypominająca pierestrojkę lat osiemdziesiątych. Celem Nazarbajewa jest przekształcenie i usprawnienie systemu tak, aby zwiększyć zdolność państwa do przetrwania i zachowania dotychczasowego dorobku. W tym celu próbuje on wybiórczo kopiować zachodnie rozwiązania bez zasadniczego naruszania autorytarnego charakteru reżimu. Realizację reform utrudnia współtworzony przez niego samego porządek polityczno-społeczny w Kazachstanie, a także opór biurokracji, grup polityczno-biznesowych i podziały przecinające społeczeństwo. W obecnych realiach Kazachstanu wprowadzanie reform jest tak samo niebezpieczne, jak ich zaniechanie. Pierestrojka to zatem ryzykowna próba ucieczki przed kryzysem i osuwaniem się w cywilizacyjny cień Rosji.