Od Kopciuszka do Cesarzowej

Angela Merkel jest pierwszą kobietą, która wspięła się na szczyt niemieckiej polityki. Krok po kroku, ku zdziwieniu swych męskich rywali w partii, przejmowała przywództwo na scenie politycznej Niemiec, a następnie Unii Europejskiej. Lejtmotywem jej czterech kadencji była skuteczność. Jako technokratka ze słuchem społecznym okazała się mistrzynią w zagospodarowywaniu politycznego centrum. Za jej sprawą niemieccy chadecy przeszli ideologiczną ewolucję. W niebagatelny sposób przyczyniła się ona także do znaczącego osłabienia SPD oraz powstania eurosceptycznej i antyimigranckiej Alternatywy dla Niemiec. Dla starzejącego się i zamożnego niemieckiego społeczeństwa była uosobieniem stabilności i przewidywalności. Jej rządy, upływające w cieniu globalnego kryzysu gospodarczego, zapewniły obywatelom RFN to, co najcenniejsze: dobrobyt i bezpieczeństwo. Mimo sukcesów broniąca niemieckiego status quo Merkel nie przygotowała państwa i społeczeństwa na nieuchronne zmiany w otoczeniu międzynarodowym. Wzrastające nierówności w strefie euro, sukcesy politycznego populizmu, migracje, destrukcyjna polityka Rosji i Chin, zaległości w digitalizacji edukacji i cyfryzacji niemieckiego przemysłu będą opisywane jako zjawiska i procesy w dużej mierze zawinione przez jej rządy.