Rok wojny

Rozpoczynając wojnę, Putin zmierzał do rozegrania krótkiej, pokerowej rozgrywki, ale szybko okazało się, że zainicjowało to długi i wyniszczający konflikt. Rosjanie popełnili klasyczny błąd zlekceważenia przeciwnika. W ich planowaniu i prowadzeniu działań wojennych od pierwszych godzin widoczne było tradycyjne niedocenianie i deprecjonowanie Ukraińców. Rosyjska machina wojenna napotkała zdecydowany opór ze strony ukraińskich sił zbrojnych i całego społeczeństwa. Olbrzymia mobilizacja Ukraińców do obrony niepodległości, wolności i życia, a zarazem brak większych przejawów kolaboracji z agresorem stanowią jedynie potwierdzenie, że państwowość ukraińska jest trwałym elementem na politycznej mapie Europy, a tożsamość ukraińska jest silniejsza niż kiedykolwiek wcześniej w historii.

Na niniejszy tom złożyło się 227 z około 600 publicznych analiz opublikowanych przez Ośrodek Studiów Wschodnich w ciągu ostatniego roku. Są one szczegółowym, momentami wręcz kronikarskim zapisem sytuacji militarnej i politycznej między 24 lutego 2022 a 23 lutego 2023 r. Całość dopełniają teksty mówiące o sytuacji społecznej i gospodarczej Ukrainy, strategii Kremla i reakcjach społeczeństwa rosyjskiego, trudnych zabiegach Kijowa o dostawy zachodniej broni czy wreszcie o postawie Białorusi. Wyłania się z nich wszechstronny obraz sytuacji na froncie rosyjsko-ukraińskim i wokół niego.

Po roku rosyjskiej agresji widać, że wojna będzie trwać, choć jej intensywność może się zmieniać. Obecnie nierealna jest perspektywa negocjacji pokojowych czy jakichkolwiek ustępstw którejś ze stron. Konflikt o przyszłość Ukrainy i nowy układ międzynarodowy pozostaje nierozstrzygnięty. Pozytywne może być natomiast to, że dynamika działań militarnych w ostatnim roku dobitnie dowodzi, że Putin poszedł na wojnę, której nie jest w stanie wygrać.