Bezpieczeństwo dostaw rosyjskiego gazu do UE - kwestia połączeń infrastrukturalnych
Bezpieczeństwo energetyczne krajów importujących surowce zależy w dużej mierze od kształtu i jakości funkcjonujących połączeń transportowych. Ma to szczególne znaczenie w przypadku dostaw gazu ziemnego. Surowiec ten transportowany jest przede wszystkim gazociągami, które na trwałe łączą producentów i odbiorców gazu. Konsument europejski jest więc na kilkanaście do kilkudziesięciu lat "przywiązany" do określonych dostawców gazu. Wobec wyczerpujących się zasobów własnych państwa UE stają się w coraz większym stopniu zależne od importu tego surowca.
Tekst ten poświęcony jest istniejącym i planowanym szlakom transportu gazu z Rosji do UE. W pierwszej części tekstu opisane jest znaczenie eksportu gazu dla gospodarki Federacji Rosyjskiej, w drugiej - zależność państw Unii od importu tego surowca.
Następnie pokazane zostały różnice w postrzeganiu kwestii bezpieczeństwa energetycznego przez stare i nowe państwa członkowskie UE, wynikające ze stopnia ich zależności od dostaw z Rosji. Trzecia część poświęcona jest porównaniu dwóch projektów nowych szlaków dostaw rosyjskiego gazu do krajów Unii i wskazaniu, że z punktu widzenia interesu wspólnotowego UE gazociąg jamalski wydaje się być lepszym rozwiązaniem niż gazociąg transbałtycki (gazociąg północny).
