Gruzińskie wybory. Między silnym państwem a demokracją

Gruzja po rewolucji róż 2003 roku jest najbardziej spektakularnym przykładem eksportu zachodniego modelu polityczno-gospodarczego na obszarze WNP; przykładem sukcesu w budowie sprawnych struktur państwa, którego nie załamała przegrana wojna z Rosją, oraz silnych związków z Zachodem. Siłą państwa gruzińskiego jest jego zdeterminowana elita, która dzięki wydatnej pomocy ze strony USA i UE w krótkim czasie gruntownie zreformowała państwo.Jednocześnie zrośnięcie elity rządzącej z państwem i personalizacja jego instytucji generuje szereg problemów.

Gruzję czekają wybory parlamentarne w październiku tego roku i prezydenckie w 2013 roku. Będzie to wielowymiarowy test państwa budowanego w ciągu ostatniej dekady; jego stabilności, stanu elity rządzącej, a także politycznej dojrzałości społeczeństwa. Pomimo skomplikowanej sytuacji międzynarodowej, w tym jawnie wrogiego nastawienia ze strony Rosji, a także zmniejszonego zainteresowania Zachodu Gruzją po 2008 roku, jego przebieg i wynik zależeć będą przede wszystkim od samych Gruzinów.