Białoruś 2006

Wstęp

Zwycięskie dla Alaksandra Łukaszenki wybory prezydenckie 19 marca 2006 roku odegrały istotną rolę w kształtowaniu dyktatorskiego reżimu politycznego na Białorusi. Represyjne i niedemokratyczne metody, które wykorzystała władza, by zapewnić w wyborach zwycięstwo Łukaszence, stały się trwałymi elementami funkcjonowania systemu politycznego na Białorusi. Należy do nich zaliczyć m.in.: tworzenie prawnych i administracyjnych narzędzi ograniczających swobodę działania obywateli oraz arbitralny sposób ich stosowania, zastraszanie społeczeństwa poprzez działania instytucji bezpieczeństwa państwowego, prowadzenie zakrojonej na szeroką skalę propagandy państwowej, a także ograniczenie swobód obywatelskich i wolności słowa. W efekcie wyborów prezydenckich umocniona została pozycja polityczna Alaksandra Łukaszenki, który przedłużył sprawowanie swojej władzy o kolejne pięć lat, tj. do roku 2011, wzmocnił aparat represji, skonsolidował obóz władzy i utrzymał marginalną pozycję obozu demokratycznego w kraju. Zagwarantowało to stabilność obecnego reżimu władzy na Białorusi i zakonserwowało specyficzny system polityczno-ekonomiczny tego kraju.

Celem niniejszego raportu jest prezentacja sytuacji na Białorusi po wyborach prezydenckich w marcu 2006 roku. Pierwsza część poświęcona sytuacji wewnętrznej zawiera charakterystykę wewnętrznej sceny politycznej, zarówno obozu władzy, jak i opozycji. W tej części znajduje się także rozdział poświęcony analizie postaw oraz nastrojów panujących w białoruskim społeczeństwie. Kolejny rozdział opisuje sytuację ekonomiczną Białorusi i politykę gospodarczą jej władz.

Druga część raportu dotyczy relacji zagranicznych Białorusi. Podzielona jest na dwa rozdziały opisujące stosunki Mińska z jej najważniejszym partnerem zagranicznym – Moskwą oraz z państwami Zachodu rozumianymi jako państwa członkowskie Unii Europejskiej i NATO. Na zakończenie omówiono perspektywy rozwoju sytuacji na Białorusi.