Zarządzanie zależnością
Gaz ziemny jest po ropie naftowej najważniejszym nośnikiem energii dla niemieckiej gospodarki. Ze względu na szerokie możliwości zastosowania oraz niską emisyjność będzie on w przyszłości pełnił funkcję paliwa pomostowego w niemieckiej transformacji energetycznej. Gaz ziemny można wykorzystywać zarówno w sektorze ciepłownictwa i elektroenergetyki, jak i w transporcie. Mimo że wolumen zużycia gazu w kolejnych latach będzie spadał, to jego udział w koszyku energetycznym RFN wzrośnie, gdyż inne paliwa konwencjonalne: ropa naftowa i węgiel, będą wycofywane jeszcze szybciej.
W raporcie omówiono wewnętrzne i zewnętrzne uwarunkowania niemieckiej polityki w sektorze gazu. Pierwszy rozdział dotyczy roli gazu w niemieckiej gospodarce: przedstawiono w nim wpływ transformacji energetycznej na zużycie gazu oraz znaczenie tego surowca dla niemieckiego przemysłu. W drugim rozdziale omówiono stosunki z zewnętrznymi dostawcami. Najwięcej miejsca poświęcono Rosji, która już od połowy lat osiemdziesiątych jest największym eksporterem gazu do RFN, a w związku z inwestycją w Gazociąg Północny umacnia swoją pozycję. W ostatnim rozdziale przedstawione zostały alternatywy dla obecnego modelu zaopatrywania Niemiec w gaz: budowa terminalu LNG, eksploatacja gazu łupkowego, a także potencjał wykorzystania biogazu oraz nowatorskiej technologii power-to-gas.