Nowy horyzont

Przedmiot raportu stanowi ewolucja podejścia NATO do Indo-Pacyfiku i jej konsekwencje dla polityki bezpieczeństwa Polski. Przez dłuższy czas państwa tego regionu opierały swoje relacje z Sojuszem na okazjonalnym wspieraniu jego aktywności i selektywnej partycypacji w programach partnerskich. Podobieństwo myślenia o najistotniejszych wyzwaniach, głównie tych związanych z Chinami, zaowocowało prowadzonym od 2020 r. intensywnym dialogiem i nowymi formułami kooperacji z Australią, Japonią, Koreą Południową i Nową Zelandią (tzw. państwami AP4).

Indo-Pacyfik nieuchronnie staje się coraz ważniejszym globalnie regionem. Jego priorytetowe traktowanie przez USA oznacza dla europejskich sojuszników konieczność wypracowania odpowiedniej polityki. Musi ona uwzględniać również takie realia jak coraz ściślejsza współpraca rosyjsko-chińska, która sprawia, że powiązania teatru indopacyficznego z europejskim rosną. Współdziałanie z AP4 to nie tylko składowa nowego podejścia Sojuszu, lecz także znaczący element geopolitycznej transformacji Unii Europejskiej. Potencjalne korzyści wynikające z rozwoju partnerstwa z państwami AP4 powinny przeważyć nad obawami o zmianę priorytetów NATO.