Kosmetyczna reforma emerytalna na Ukrainie

7 lipca Rada Najwyższa Ukrainy uchwaliła nową ustawę emerytalną, która nie zmienia dotychczasowego systemu emerytalnego – opierającego się na tzw. solidarności pokoleń, tj. wypłacaniu emerytur z bieżących dochodów funduszu, czyli ze składek osób aktualnie pracujących – a tylko wprowadza doń szereg korekt (najważniejszą jest podwyższenie wieku emerytalnego kobiet). Wdrożenie indywidualnych kont emerytalnych w Państwowym Funduszu Emerytalnym (odpowiednik ZUS) odroczono do czasu likwidacji deficytu tego Funduszu, czego nie można oczekiwać bez radykalnej reformy systemu emerytalnego. Podwyższając wiek emerytalny dla kobiet, Kijów spełnił jedno z ważniejszych żądań Międzynarodowego Funduszu Walutowego, ale reformę systemu emerytalnego ma wciąż przed sobą.

Najważniejsze uchwalone zmiany to podwyższenie w ciągu pięciu lat (po 6 miesięcy rocznie, poczynając od 1 września 2011) wieku emerytalnego dla kobiet z 55 do 60 lat oraz podwyższenie w ciągu czterech lat (po 6 miesięcy rocznie, poczynając od 1 stycznia 2013) wieku emerytalnego dla mężczyzn pracujących jako urzędnicy państwowi – z 60 do 62 lat. Ponadto, ustawodawca podwyższył staż ubezpieczeniowy wymagany do uzyskania minimalnej emerytury z 20 do 30 lat dla kobiet oraz z 25 do 35 lat dla mężczyzn. Ograniczono też maksymalny wymiar emerytury do dziesięciokrotności minimum socjalnego oraz obniżono wymiar emerytury dla urzędników państwowych. Za podstawę naliczania emerytur uznano zarobki z ostatnich trzech lat, a nie, jak dotychczas, jednego roku. Podwyższenie stażu emerytalnego oraz poszerzenie podstawy naliczania emerytur doprowadzi do obniżki nowo ustalanych świadczeń.

Uchwalone zmiany są doraźną korektą systemu, wynikającą z konieczności wypełnienia warunków MFW dotyczących podwyższenia wieku emerytalnego, co jest wymagane do otrzymania kolejnej transzy kredytu. Nowa ustawa nie zmienia zasadniczych cech ukraińskiego systemu emerytalnego. Wprowadzenie odpowiedników polskiego II i III filaru emerytalnego jest na Ukrainie wciąż przedmiotem dyskusji eksperckich, a nie choćby wstępnych prac ustawodawczych. <TAO>